بیدمشک (یک تجربه):

سال های پیش دو پست در مورد بیدمشک نوشته بودم. اما توی سه چهار سال اخیر در کاشت بیدمشک یک سری تجربه ی جدید داشتم که سعی می کنم بخشیش رو توی این پست به صورت تصویر همراه با متن، با شما به اشتراک بگذارم.

برای مطالعه همه پست های مربوط به کاشت و هرس بیدمشک، اینجا کلیک کنید.

همیشه بعد از کاشتن قلمه های بیدمشک توی نقاط مختلف (دامنه های جنوبی البرز) با این مشکل مواجه می شدم که تا سرسبزی و پرآبی بهار، قلمه ها خیلی خوب پیش می اومدن و ناگهان با رسیدن گرما و خشکی تابستون تعداد زیادیشون از بین می رفتن. از طرفی یک محدودیت بزرگ هم برای کاشتن قلمه در کنار رودخانه داشتم و اون چیزی نبود بجز طغیان آب که معمولا قلمه ها رو با خودش می برد. خزانه کردن قلمه ها در یک نقطه ی کوچک هم ایده ی خوبی بود، ولی چند تا محدودیت داشت، مثلا اینکه درخت ها رو نمی شد توی هر فصلی از سال جابجا کرد، یا اینکه با بیرون آوردن درخت از خاک معمولا بخش قابل توجهی از ریشه از بین می رفت و آخریش هم اینکه این کار حتما به زمین قابل کشت نیاز داشت (الان قلمه ها رو توی بخشی از راهِ خونه باغ می کارم، شما هم می تونید این کار رو توی زمین های غیر قابل استفاده انجام بدین، در ادامه میگم چطور).

همه ی این ها باعث شد که به گلدان های پلاستیکی به شکل ویژه ای بها بدم و برنامه م رو به سمت کاشت قلمه توی این گلدان ها سوق بدم. مزایای کاشت قلمه توی این گلدان ها زیاده، مثلا:

1- درخت های به تولید شده در این گلدان ها اصطلاحا "بگیر" هستن و خیلی احتمال باقی موندنشون زیاده.

2- کارایی این روش بالاتره، یعنی درصد قلمه هایی که تبدیل به درخت میشن، بیشتره.

3- توی هر موقعی از سال می تونیم از این درخت های داخل گدان برای کاشت یا واکاری استفاده کنیم.

4- میشه کاشت قلمه ها رو توی جاهایی انجام داد که قبلا بدون استفاده افتاده بودن، قسمت بایر زمین، بالکن، پشت بام، راهرو و ...

5- در زمان انتقال و کاشت، ریشه کمترین آسیب ممکن رو می بینه و درخت خیلی خوب توی جای جدیدش رشد می کنه.

6- می تونیم هر موقع که خواستیم، نهال های تولید شده رو بفروشیم یا به دوستانمون هدیه بدیم.

7- از همه مهمتر اینکه نسبت به کاشت پراکنده ی قلمه ها، به آب و زمان نگهداری کمتری لازم داریم. در واقع همه ی کار به یک قسمت کوچک متمرکز میشه که توی سال اول که قلمه ها حساس هستن خیلی می تونه کارگشا باشه. 

• توی سال اول، آبیاری مهمترین نقش رو توی گرفتن قلمه ها ایفا می کنه، به قول دوست عزیزم مهندس یوسفی، برای گرفتن قلمه ها "فقط و فقط اب  و دیگر هیچ" 

مسایل مربوط به کاشت:

• گلدان های مشمایی (پلاستیکی) در ابعداد مختلفی توی بازار پیدا میشه، من برای درخت هایی که خیلی زود در محل اصلیشون کاشته میشن از گلدان های 20 سانتی و برای درخت هایی که می خوام تا یکساله شدنشون ازشون پذیرایی کنم از گلدان های بزرگ تر استفاده می کنم (سایزش فرق نداره، اخیرا دو نوع گرفتم که عمقشون یکیه ولی قطر دهانه ی گلدان متفاوته).

• اگر کمی درصد رس خاک داخل گلدان بیشتر باشه، توی کاشت و باز کردن گلدان راحت تریم چون خاک بیرون نمیریزه و ریشه لخت نمیشه.

• می تونیم گلدان ها رو داخل یک کرت قرار داده و کمی زیر خاک کنیم و بعد به سادگی آبیاری رو انجام بدیم. 
• از اسید هیومیک هم می تونید برای بهتر شدن ریشه زایی استفاده کنید. اینی که من دارم، به نسبت یک به ده باید با آب مخلوط بشه (حتما دنبال اصلش بگردید، نه ارزان ترینش!).

• با کاشتن یک درخت مورد علاقه ی زنبورعسل، فقط به زنبورها و خودمون کمک نکردیم، بلکه باعث تقویت جمعیت حشرات گرده افشان (مخصوصا زنبورها) هم خواهیم شد. به زبان دیگه همون "تو نیکی می کن و در دجله انداز"، مطمئن باشید منافعش در مقیاس کلان به همه ی ما خواهد رسید.

• حرف آخر هم اینکه درخت و درختچه و بوته، فرقی نداره اولویت با گیاهان بومیه.

امام صادق (ع): خداوند برای پیامبرانش کشاورزی و درختکاری را برگزید تا از بارش باران ناخشنود نباشند. (من که انقدر بذر و درخت کاشته م، هر چه که بباره، دلم شاد تر میشه و زیاد غصه ی محبوس شدن زنبورها رو نمی خورم، شما هم اگر خواستید امتحان کنید)

حضرت رسول (ص): براي كشاورز و درختكار، در هر چه كه به مردم و مرغان از ميوه و زراعتش بدون اختيار برسد، پاداش است. 

مثل همیشه انتشار این مطالب با ذکر منبع کاملا مجازه. لطفا همچنان مثل گذشته مطالب وبلاگ رو به نقد و چالش بکشید.