یک روش تعویض ملکه، دوملکه ای کردن و کم کردن میل به بچه دادن:

در موارد زیر میشه از این روش استفاده کرد:

1- وقتی زنبورها بطور طبیعی شاخون زدن.

2- وقتی میخوایم ملکه ی یک کندوی ده قاب رو بدون تلفات معرفی تعویض کنیم.

3- زمانی که قصد تعویض ملکه بدون قطع شدن تخمریزی رو داریم. خب برسیم به اصل مطلب، با این روش کندوچه های جفت گیری ما در واقع خود کندوها خواهند بود و در واقع ملکه رو به بخشی از کارگرهای کندو معرفی می کنیم و بعد کندوی اونا رو با کندوی مورد نظر ادغام می کنیم. من در رابطه با وقتی زنبورها اقدام به بچه دهی کردن توضیح میدم. بقیه ش با کمی تغییر قابل اجراست.

لوازم مورد نیاز: یک کندو، یک تکه پلاستیک یا گونی دولایه به اندازه سر کندو، یک طبق با دریچه ی پرواز، شربت خوری قابی، چند برگ روزنامه، پنجره ی ملکه (درصورتی که هدف دو ملکه ای کرده باشه)، قفس معرفی شاخون یا قفس قابی معرفی ملکه

اینجا یک کندوی ده قاب با ملکه داریم که شاخون هم داره:

1- تمام شاخون های کندو رو بجز دو شاخون که یکی سرباز و یکی سربسته س می تراشیم (هر چی شاخون مسن تر باشه بهتره). در واقع شاخون سرباز نقش رزرو رو داره که اگر ملکه ی شاخون مسن تر به هر دلیلی متولد نشد، جایگزین مناسبی وجود داشته باشه. اگر شاخون ها روی یک قاب حامل شفیره باشند بهتره.

2- قاب حامل شاخون رو به همراه زنبورهای روش به یک طبق منتقل می کنیم.

3- بجای قاب خالی شده ی کندوی اصلی یک شربت خوری قابی قرار میدیم و توش شربت میریزیم.

4- بین طبق و بدنه ی کندو یک پلاستیک یا گونی شکر قرار میدیم.

5- یک قاب زنبور از روی قاب حاوی تخم روز و لارو (نوزاد سرباز) توی طبقی که الان از بدنه مجزا شده می تکونیم و قاب بدون زنبور رو به کندوی خودش منتقل می کنیم (در حقیقت تا اینجا ما یک بچه از کندوی مادر گرفتیم، می تونیم این بچه رو دوقاب یا بیشتر و با ملکه ی جفت رفته بگیریم).

6- برای کلنی تازه تاسیس توی طبق یک شربت خوری میزاریم و پارچه رو روش می کشیم و سرکندو رو می بندیم.

       نکته 1: بهتره سوراخ پرواز طبق در جهت مخالف سوراخ پرواز کندو باشه.

       نکته 2: اگر تخته ی جداکننده دارین بهتر قاب توی طبق رو وسط قرار بدیم و دو طرفش تخته بزاریم.

7- کلنی توی طبق رو تغذیه می کنیم (بعد از تولد ملکه می تونیم توی هر لیتر 1 تا 2 گرم ویتامین "ث" یا مقداری آبلیمو بریزیم).

8- یک روز بعد کندوی بچه رو بازدید می کنیم و شاخون های احتمالی روی قابها رو می تراشیم.

9- بعد از چند روز اگر ملکه متولد شده بود شاخون جوان تر رو از بین می بریم یا به یک کندوچه ی بی ملکه میدیم. خوبه که توی این زمان یک بازدید سریع از کندوی اصلی، از بابت داشتن شاخون، داشته باشیم.

10- پس از جفت گیری ملکه ی جوان، ملکه ی داخل کندو رو می کشیم یا اونو به یک کندوچه می دیم (بعنوان ملکه ی رزرو) بعد با استفاده از روزنامه کندوی اصلی رو با کندوی بچه ادغام می کنیم.

نکته ی ظریف 1: اگر هدف دو ملکه ای کردن کندو باشه مجازیم تا نصف قاب های کندوی مادر رو به بچه ی توی طبق ببریم (هر چه دو جمعیت از نظر قدرت به هم شبیه تر باشن، دو ملکه ای کردن کلنی ساده تره). برای دو ملکه ای کردن بند ده رو انجام نداده، در عوض بین کندوی مادر و بچه یک شبکه ی ملکه، یک توری و یک روزنامه در زیرش قرار میدیم، بعد از چند روز توری رو هم برمیداریم. کلنی های با ملکه های مادر و دختر رو راحت تر میشه به هم عادت داد.

نکته ی ظریف 2: اگر شاخون با کیفیت داشتیم، می تونیم اونو قبل از شاخون زدن کندوی اصلی با فنر یا چسب یا محافظ های پلاستیکی (خودم از محافظ های پلاستیکی هفت گوهر و فنرهای فلزی استفاده می کنم). تنها تفاوتش اینه که قاب ها نباید حاوی لارو (نوزاد سرباز) باشن، بهتره که شفیره های در حال تولد یا پوکه بدیم. اگر احیانا قاب با تعدادی لارو همراه بود، یک روز بعد از بچه گرفتن شاخون تراشی می کنیم و بعد شاخون مورد نظر خودمون رو با فنر یا محافظ شاخون به قاب متصل می کنیم. این نکته رو هم بگم که با ملکه ی غریبه، دوملکه ای کردن کلنی، به سادگی قبل نیست و احتیاط بیشتری می طلبه.

نکته ی ظریف 3: اگر فقط هدف تعویض ملکه باشه، هرچه بچه ی توی طبق رو ضعیف تر و با جمعیت جوان تر بگیریم، ملکه زودتر جفت میره.

مزایای این روش:

1- بدون قطع تخمریزی و ریسک کشته شدن ملکه ی جدید، در کلنی اصلی ملکه تعویض میشه.

2- از شاخون های خود کندو توی زمان بچه دهی معمولا ملکه های خوبی متولد میشن.

3- امکان معرفی ملکه ی باکره به کندوی بچه (بدلیل جمعیت ضعیف و ترکیب جمعیتی نسبتا جوان).

4- جلوگیری قابل توجه از بچه دادن، ملکه ی نوعروس معمولا شاخون های دیگه رو داخل کندو تحمل نمیکنه.

5- عدم نیاز به کندوچه و مورد استفاده قرار گرفتن مجدد زنبورهای کندوچه ی جفت گیری توی طبق.

6- تعویض هر ساله ی ملکه خصوصا برای افرادی که زنبورشون رو به جنوب می برند.

* با تشکر از آقای سعدی محمدی بابت همفکری برای نگارش این پست.